De wijzers van de klok in Brasserie Overstag gaven het duidelijk aan: inmiddels was het ruim na drieën. De laatste ‘Contacters’ verlieten op dat moment – nog volop in gesprek met elkaar – het restaurant, en zochten hun auto op. Net als bij al hun clubgenoten overheerste ook bij hen een tevreden gevoel over de voorbije uren. De activiteit van augustus was niet in het water gevallen! Aan de Dinteloordse Sasdijk, in jachthaven Waterkant (nomen est omen) bleek het goed toeven. Zitten in het zonnetje, zo dicht bij huis: wie voelde zich deze woensdag niet voor even als ‘God in Frankrijk’ of Parijs, maar daarover straks meer.

Terwijl een groot aantal leden van onze sociëteit buiten op het terras van Brasserie Overstag genoot van het zonnetje (waar velen al zolang naar hadden uitgekeken) mocht Ad Smits dit keer onze augustusbijeenkomst openen. Kort en duidelijk zette hij daarbij uiteen waarom er samen met medeorganisator Pierre Chamuleau was gekozen voor het cancelen van de geplande boottocht. Een lastig besluit: geen gezellig bootje varen door West-Brabant met enkele uren uitzicht op een bekende omgeving maar dan voor even van een andere kant. Helaas, de gekozen rederij bleek de noodzakelijke veiligheid voor menig clublid niet te kunnen garanderen. Bij Ad en Pierre meer dan genoeg reden om vervolgens een streep door deze wateractiviteit te halen.
Er moest worden gekozen voor een alternatieve invulling. Aan het slot van die activiteit hoorde je gelukkig dat ook daarmee een succesvolle bijeenkomst was gecreëerd.
Nadat Ad aan het slot van zijn verhaal was gekomen, vroeg hij ieders aandacht voor de andere Ad (en wel onze verenigingsvoorzitter). Die nodigde meteen zijn luisterend publiek uit om (eventueel) aan het tellen te slaan. Zijn woordje zou het aantal van 900 woorden niet overschrijden. Tijdens alle mededelingen van Ad Vos zal vermoedelijk niemand gecheckt hebben of Ad zich aan zijn gedane toezegging hield, want dat paste niet bij de inhoud van het besprokene. Hij vroeg en kreeg aandacht voor enkele leden die vanwege gezondheidsproblemen afwezig waren. Op de presentielijst stonden niet Annie Legierse en Anne Backx omdat beiden momenteel met de gevolgen van een knieoperatie kampen. Ook Rien van Meel werd genoemd: daags na de verreden Toerrit in juli kreeg hij hartproblemen.  Nu, verschillende ziekenhuisopname(s) en operaties later is Rien gelukkig weer aan het herstellen. Tenslotte werd John Lodewijk vermeld. Al eerder waren alle leden geïnformeerd over zijn gezondheidsproblemen, maar nieuwe ontwikkelingen (waaronder een onverwachte ziekenhuisopname) maakten een update van Lief en Leed ook voor hem noodzakelijk. Een kaart met ‘Sterkte en Beste wensen’ voor John kwam langs en werd daarop door iedereen getekend. Na nog enkele andere opmerkingen sloot Ad af met de mededeling dat het bestuur dit keer de eerste consumptie uit de kas betaalde en de penningmeester had verzocht het inschrijfgeld voor deelname aan de boottocht bij ieder terug te storten. Inmiddels is deze restitutie afgerond.
Daarna was het ‘Nog lang onrustig’ daar op het terras van Overstag. Onze sociëteit voert niet voor niets de naam Contact, dat bleek deze dag opnieuw. Stoelen werden verschoven en bijgeschoven om toch vooral uitgebreid met elkaar te kunnen kletsen. En stond het eerste gedeelte (vanaf 10.30 uur) even in het teken van het delen van noodzakelijk verenigingsnieuws, na twaalf uur gingen er nog vele andere onderwerpen (samen met een prima lunch en bijpassende drankjes) over tafel.
Alles bij elkaar genoeg ingrediënten voor al weer een geslaagde activiteit van onze sociëteit.

Dinteloord was eventjes ‘the place to be’. Voor de gezelligheid hoefde dus niemand en route naar Parijs. Dat brengt ons op een (ongetwijfeld) bekende vraag: Kent u die mop van die groep die naar Parijs ging? Het is nauwelijks humor te noemen, maar toch moest ik even denken aan een alternatief voor deze ‘dijenkletser’ in de huiselijke sfeer. ‘Ken je dat uitstapje op de rondvaartboot vanuit Dinteloord’? Het ging niet door, maar ……….

P.Ch. 10-08