Het leven moet niet vliegen, maar fladderen

Ongetwijfeld zullen velen van ons wel iets met verzamelen hebben. Als kind: het sparen van speldjes, postzegels of sleutelhangers. Maar, dergelijke objecten (soms in speciale albums) bleven slechts bij de ware fanatiekelingen bijeen. Meestal ‘verzamelde dat alles ook veel stof’ waarna mapjes en mappen terechtkwamen bij De Kringloper en vanaf dat moment beschikbaar waren voor andere collectioneurs. Vermoedelijk zal menig Contact-lid die praktijk herkennen, zeker na enkele verhuizingen (en wie van ons kan daar niet over meepraten?). Geleerden houden echter vol dat bij mensen het verzamelen in het DNA zit. Kennelijk zijn wij van oudsher jager en verzamelaar. Ons bezoek aan het Vliegend Museum Seppe van woensdag 13 september leverde mogelijk hiervoor het overtuigende bewijs.
De permanente tentoonstelling in Bosschenhoofd vermeldt op zijn website dat hier van een uniek luchtvaartmuseum in West-Brabant mag worden gesproken en niets is minder waar. Een hangar aan de rand van groene startbanen biedt onderdak aan een indrukwekkende verzameling vliegtuigen, onderdelen en bijbehorende zaken. Het vliegveld, thuisbasis van het museum, draagt sinds 2014 de fraai klinkende naam ‘Breda International Airport’, maar voor de meesten van ons klinkt Vliegveld Seppe nog steeds vertrouwder in de oren.
Vanaf 1949 vertrokken hier uitsluitend zweefvliegtuigen voor hun tochtjes boven West-Brabant; sinds 1969 stijgen ook motorvliegtuigen op boven Seppe. Toen dit kleine vliegveld na 2008 werd geprivatiseerd, brak voor het regionaal bekende ‘Seppe’ een nieuwe periode aan. Eén constante echter bleef, de liefde voor de luchtvaart vóór en na WOII. Daarvan getuigt deze prachtige verzameling in het Vliegend Museum, gekoesterd door vele vrijwilligers.
Naar goede traditie ging ook dit keer onze maandelijkse activiteit van start met een prima kop koffie/thee aangevuld met appeltaart. Nú in de schaduw van een prachtige replica van de Wright Flyer, het vliegtuig waarmee een succesvolle vlucht werd gemaakt en dat nieuwe perspectieven opende. Gerard Backx mocht als lid van het organiserend duo de vele opgekomen verenigsleden uitnodigen voor een ochtend ‘vliegtuigspotten’ met vier deskundige vrijwilligers van het Vliegend Museum. Dat betekende enkele uren lopen met en luisteren naar bevlogen gidsen die hun aandachtig luisterend publiek vertelden over de verschillen tussen boxer-, ster- en lijnmotoren, maar vooral een blik gunden in de historische verzameling van twee-, boven- en laagdekkers. Het bleek een bijzondere ervaring om nu eens van dichtbij die (soms felgekleurde) vliegtuigen te mogen bewonderen. Mede daardoor bleek de hangar een mooie omgeving waarin het voor velen goed vertoeven was.
Meer dan genoeg reden voor Ad om in zijn dankwoordje zowel organisatie als rondleiders van deze activiteit de hemel in te prijzen (en dat paste wonderwel binnen deze muren).
Zijn dankjewel ging ook nu gepaard met het overhandigen van enkele flessen wijn. Hierna vroeg de voorzitter aandacht voor enkele – wegens ziekte – afwezige leden en twee dames die terug van weggeweest waren. Verder stond hij uitgebreid stil bij het niet balloteren van een aspirant-lid. Toetreding zou niet alleen voor uitbreiding van het ledental hebben gezorgd, maar ook voor het passeren van regels in ons HHR. Er was goed geluisterd naar de binnengekomen reacties, mede waarom het bestuur had besloten: nu geen uitbreiding van het ledental en dus geen toelating van het aspirant-lid. Dit besluit was besproken met betrokkene die bij komende activiteiten altijd van harte welkom blijft als introducé. Hierna kregen de nieuwe ‘Contacters’ Joop van Wijk en Ad van der Heijden alle ruimte voor het overhandigen van hun ‘geloofsbrieven’. Hun verhalen overtuigden de aanwezigen dat onze vereniging er twee nieuwe en enthousiaste heren bij heeft gekregen.
Maar alle besproken en genoten informatie maakte velen hongerig, waarmee de uitnodiging voor de lunch niet aan dovemans oren werd gericht. En zoals gebruikelijk: ook hierna was het nog ‘lang onrustig’. De kaart van Restaurant De Cockpit zorgde voor smakelijke gerechten en prima glazen.
Daarmee zijn wij weer terug bij de titel boven dit verslag. Het zal niemand van ons zijn ontgaan: sinds een aantal jaren kan een klant in verschillende winkels houten borden met teksten – oneliners –  kopen. Het resultaat daarvan is te zien op menige vensterbank: het bordje met HOME of muur die aangekleed is met HOUSE RULES of LOVE (en dat dan in gevarieerde lettertypes). De ware liefhebber kiest misschien voor de start van een nieuwe verzameling. Onlangs las ik zo’n bordje; inderdaad met de woorden waarmee ik mijn verhaal startte. Daarmee is de geconstrueerde cirkel weer gesloten.
We genoten woensdag 13 september van een interessante excursie over de luchtvaart en ontmoeten elkaar weer graag in goede gezondheid bij onze volgende activiteit in oktober. Ook dan een bijeenkomst ‘met vleugels’.
Tot dat moment zeg ik: met nadruk:
Laat de dagen niet voorbij vliegen, maar geniet ervan!

PC 13-9-23